12 October 2012

Η ΕΕ προκαλεί: συντάσσεται με την Μονσάντο και τους ΓΤΟ αντί με το γενικό αίσθημα των Ευρωπαίων πολιτών


Η πρόσφατη δημοσίευση της έρευνας του καθηγητή Σεραλίνι στη Γαλλία (καρκίνος σε αρουραίους που τράφηκαν με το γενετικά τροποποιημένο καλαμπόκι της Μονσάντο) είναι μόνο η τελευταία από μια σειρά ανεξάρτητων ερευνών που αποκαλύπτουν όχι μόνο τους κινδύνους αλλά και το νοσηρό σκεπτικό πίσω από τους ΓΤΟ (γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς).

Και μόνο η εικόνα από τους φρικτά παραμορφωμένους αρουραίους (λόγω των τεράστιων καρκινικών όγκων που ανέπτυξαν από τροφή της οποίας έχει αλλοιωθεί γενετικά το DNA και είναι γεμάτη με δηλητηριώδες ζιζανιοκτόνο και άλλα τοξικά κατάλοιπα) μιλάει από μόνη της και επιβάλει την μια και μόνη απάντηση: απαγόρευση των μεταλλαγμένων.

Το έκανε άμεσα η Ρωσία και θα το κάνουν και άλλες χώρες.



Όμως η ΕΕ, η οποία ύπουλα και συνεχώς διαβρώνει την αντίδραση των Ευρωπαίων πολιτών στο συγκεκριμένο κυριολεκτικά ζωτικής σημασίας ζήτημα και στην πλέον κρίσιμη συγκυρία όπου η διατροφή έχει εξελιχθεί σε απειλή για την υγεία των ανθρώπων και πάλι τους προδίδει και απορρίπτει την συγκεκριμένη έρευνα.

Δια στόματος της Ευρωπαϊκής Αρχής για την Ασφάλεια των Τροφίμων (European Food Safety Authority), στα χνάρια της αμαρτωλής και πρώτης διδάξασας την διαπλοκή με τα κατεστημένα συμφέροντα αμερικανικής Υπηρεσίας Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA), όχι μόνο αμφισβητεί την έρευνα αλλά την απαξιώνει πλήρως δηλώνοντας πως είναι για τα σκουπίδια.

Έτσι λοιπόν το ψευδεπίγραφο, ολοκληρωτικό μόρφωμα που παραπλανητικά λέγεται ΕΕ αποκαλύπτει κατάμουτρα και ξεδιάντροπα για μια ακόμα φορά με ποιους είναι, ποιους υπολογίζει και για ποιους δουλεύει αλλά και για ποιους αδιαφορεί εντελώς.

Με έναν απροκάλυπτα αντιδημοκρατικό τρόπο όπου οι αποφάσεις παίρνονται όχι από εκλεγμένους αντιπροσώπους αλλά από μη εκλεγμένους γραφειοκράτες οι οποίοι έχουν διοριστεί σε όλες τις θέσεις κλειδιά, και στις πάμπολλες αρχές, επιτροπές και οργανώσεις καρικατούρες με τους ψευδεπίγραφους, οργουελικούς τίτλους (όπως η παραπάνω «αρχή ασφάλειας») η ΕΕ παίζει το παιχνίδι της βρώμικης προπαγάνδας και της εξαπάτησης των Ευρωπαίων πολιτών με το να αναμασά τα μεροληπτικά στερεότυπα του λόμπι της «βιοτεχνολογίας».

Φυσικά μια τέτοια τακτική δεν προξενεί έκπληξη αφού είναι η ίδια ακριβώς τακτική σε κάθε ζήτημα που αφορά τους Ευρωπαϊκούς λαούς και τους Ευρωπαίους πολίτες όπου επιβάλλεται ο μονόδρομος προαποφασισμένων σχεδίων στη βάση των έντεχνα κατασκευασμένων απειλών και του φόβου (με αποκορύφωμα την ψευδο-οικονομική κρίση), των παραποιημένων και ψευδών στοιχείων, και της υποκριτικής ρητορικής για την δήθεν «σωτηρία» μας (διατροφική, οικονομική, και ούτω καθεξής).

Όμως το ποτήρι έχει ξεχειλίσει και η οργή απέναντι σε αυτούς που εμπαίζουν την νοημοσύνη μας και μας αντιμετωπίζουν σαν ανίδεα και προγραμματιζόμενα πιόνια και πειραματόζωα τους, φουντώνει. Οι εγκάθετοι «φωστήρες» και «σωτήρες» μας όσο επιμένουν στην αδιέξοδη, καταστροφική ατζέντα τους τόσο περισσότερο βρίσκονται διαμετρικά αντίθετοι με την κοινή λογική και το γενικότερο αίσθημα των ανθρώπων.

Μιλώντας για την Ευρώπη, έχει πλέον βουίξει ο τόπος και ακόμα και οι πέτρες έχουν κατανοήσει τι είναι τα μεταλλαγμένα και ποιων το σχέδιο εξυπηρετούν, και αυτοί απτόητοι αναμασούν την ίδια, διάτρητη, γκεμπελική προπαγάνδα. Σε ένα ζήτημα που εξ ορισμού δεν χωράει καμία συζήτηση, πόσο μάλλον αντίρρηση και αμφισβήτηση, τολμούν να μας εμπαίζουν και να μας προκαλούν εξαναγκάζοντας μας να δεχθούμε ως τροφή την ασθένεια και την παράνοια των μεταλλαγμένων.


Σατυρικό βίντεο που κυκλοφόρησε ενόψει της επικείμενης ψήφισης (6 Νοεμβρίου 2012) της πρότασης νόμου 37 στην πολιτεία της Καλιφόρνια για την υποχρεωτική σήμανση των γενετικά τροποποιημένων τροφίμων.


Θα πρέπει επιτέλους να αποφανθεί η κοινωνία μέσα από ένα δημοψήφισμα για τα μεταλλαγμένα για να τελειώνουμε μια για πάντα με αυτό το ζήτημα στην Ευρώπη και να κλείσουν όλες οι κερκόπορτες που τώρα είναι διάπλατα ανοικτές και έχουν έμμεσα και εν αγνοία του Ευρωπαίου καταναλωτή γεμίσει το πιάτο του με μεταλλαγμένα τα τελευταία δέκα χρόνια. Γιατί η δέσμια της ΕΕ Ευρώπη ακολουθεί έναν επικίνδυνο κατήφορο πολύ πιο ύπουλο και αυταρχικό από αυτόν των ΗΠΑ. Εκεί ευθέως το λόμπι της βιοτεχνολογίας έχει την δύναμη να επιβάλει την μη σήμανση των μεταλλαγμένων τροφίμων και αυτά ανενόχλητα έχουν αλώσει την τροφή των αμερικανών (αν και τώρα πλέον ξυπνάει κι εκεί το κύμα της αντίδρασης που απαιτεί την σήμανση, κάτι που οι εταιρίες το πολεμούν λυσσαλέα). Εδώ επειδή κάτι τέτοιο σκοντάφτει στην θέληση των Ευρωπαίων πολιτών, όλη η εκστρατεία επιβολής των μεταλλαγμένων γίνεται στο παρασκήνιο (με πρόσφατη απόφαση της ΕΕ αφαιρείται το δικαίωμα να γνωρίζουν τι καταναλώνουν οι Ευρωπαίοι).

Είναι φανερό ότι έχουμε φτάσει πλέον στο σημείο όπου η τροφή αντιμετωπίζει την πιο κρίσιμη απειλή όλων των εποχών. Και αφού η τροφή είναι η πιο βασική ανάγκη του ανθρώπου, είναι και το κεντρικό ζήτημα που καθορίζει όλα τα άλλα. Αυτό που τελικά θα οριστεί και θα θεωρείται τροφή του ανθρώπου έχει την δύναμη να μεταμορφώνει δραματικά την εικόνα του κόσμου που ζούμε αφού οδηγεί σε ένα συγκεκριμένο μοντέλο παραγωγής και σε μια συγκεκριμένη διαχείριση των φυσικών πόρων αλλά και σε τεράστιες συνέπειες σε ανθρώπους, ζώα και στο ευρύτερο οικοσύστημα της Γης.

Ο έλεγχος της τροφής σημαίνει τελικά τον έλεγχο των ανθρώπων και επομένως η τροφή θα πρέπει να πάψει θεωρείται ένα ουδέτερο, απολιτικό και αθώο ζήτημα που έχει να κάνει με το προσωπικό γούστο και την «ελευθερία επιλογής» μέσα στην «αγορά» του τρέχοντος συστήματος.

Αντίθετα είναι το κυρίαρχο πολιτικό ζήτημα και μια βασικότατη πολιτική πράξη, αφού συμβαίνει σε ένα συγκεκριμένο πολιτικό περιβάλλον και στηρίζει ή αποδοκιμάζει συγκεκριμένες πολιτικές, δημιουργεί ή αποτρέπει συγκεκριμένες συνέπειες σε άλλους  ανθρώπους, στα ζώα και στο περιβάλλον, μας συνδέει με πολύ βασικούς νόμους του οικοσυστήματος και μπορεί τελικά να οδηγεί τον κόσμο προς την κατεύθυνση της δικαιοσύνης, της αειφορίας και της διατροφικής σταθερότητας  ή στην κατεύθυνση της καταπίεσης, του διατροφικού χάους και του γενικευμένου ολέθρου για την ίδια τη ζωή.

Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο θα πρέπει να δούμε την μανία επιβολής των μεταλλαγμένων που δυστυχώς μας έρχεται ως συνέπεια της αποδοχής και της μη έγκαιρης αντίδρασης στην χημική γεωργία των τελευταίων δεκαετιών που ευφημιστικά ονομάστηκε «πράσινη επανάσταση» και της οποίας οι τραγικές συνέπειες και τα τραγικά αδιέξοδα αξιοποιούνται τώρα για την καθιέρωση ενός ασύγκριτα μεγαλύτερου κακού ασύλληπτων διαστάσεων και ανυπολόγιστων συνεπειών.

Το απόλυτα σημαντικό όμως είναι δούμε το ζήτημα συνολικά και με ψυχραιμία και όχι κάτω από το κλίμα πανικού και υστερίας που καλλιεργείται και κάτω από το οποίο μας καλούν να συμβιβαστούμε με το νοσηρό τους σχέδιο. Οφείλουμε με σύνεση και νηφαλιότητα να λάβουμε υπόψη μας την εμπειρία και την σοφία της ανθρωπότητας, αλλά και τις αξίες και την ηθική με τα οποία προσεγγίζουμε την επίλυση των προβλημάτων ως έλλογα όντα και να μην οδηγηθούμε σε αποφάσεις υπό μια ψυχολογία τρομοκρατημένου κοπαδιού και των δήθεν μονόδρομων που επιδιώκουν κάποιοι. 

Τότε θα δούμε τα πραγματικά δεδομένα:
- τις εναλλακτικές μορφές παραγωγής οι οποίες είναι αειφόρες, με καλύτερη απόδοση και παράγουν πραγματική τροφή,
- ότι αυτοί οι οποίοι δραστηριοποιούνται παγκόσμια στην βιοτεχνολογία έχουν βεβαρημένο «βιογραφικό» (agent orange, DDT, διοξίνη, PCB, ασπαρτάμη, κλπ) και αυτό τα λεει όλα για τις πραγματικές προθέσεις τους,
- και τελικά το γιατί αυτοί θέλουν να πάρουν τον έλεγχο της τροφής και ποιος θα έπρεπε να έχει αυτόν τον έλεγχο, δηλαδή η κοινωνία.

Μέσα από μια τέτοια διεργασία καταρρέει το νοσηρό σχέδιο των μεταλλαγμένων και αποκαθίσταται η μοναδική ρεαλιστική προοπτική: απαιτούμε να ξέρουμε τι τρώμε και απαιτούμε να τρώμε αυτό που πραγματικά θεωρείται τροφή.

Απαιτούμε τελικά τον έλεγχο σε αυτό που είναι δικαίωμά μας και που κανείς δεν εξουσιοδοτείται να διαχειρίζεται ερήμην μας και εν ονόματι της «σωτηρίας» μας.