Κάνοντας τη σύνδεση

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑΣ

Άλλη μια παγκόσμια ημέρα άλλοθι για να εξαντλούμε την όποια ευαισθησία μας και να συνεχίζουμε με την ίδια ή και χειρότερη αδιαφορία τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου.

Το περιβάλλον δεν θα το σώσει ούτε η παγκόσμια ημέρα ούτε τα διαφημιστικά σποτάκια στα κυρίαρχα μέσα.

Το περιβάλλον θα σωθεί από συγκεκριμένες πράξεις και συμπεριφορές που θα υιοθετήσουμε και θα καθιερώσουμε.

Εμείς όλοι και ο κάθε ένας από μας που απελευθερωμένος από τις σειρήνες της εποχής θα ακούσει το κάλεσμα της Μητέρας Φύσης και θα κατανοήσει τελικά ότι το περιβάλλον είναι ο ευρύτερος εαυτός μας.

Η πρόκληση είναι μεγάλη: πρέπει ο καθένας να καταλάβει ότι η μέγιστη αξία είναι η Φύση και το Περιβάλλον.

Το γενικό πλαίσιο που επιτακτικά και υποχρεωτικά πλέον πρέπει να διέπει όλες τις δραστηριότητες μας είναι η επίτευξη της βιωσιμότητας και της αειφορίας.

Η κεντρική ιδέα είναι να απομακρυνθούμε όσο πιο πολύ μπορούμε από το σημερινό τρόπο ζωής που είναι αδιέξοδος και να προσεγγίσουμε όσο περισσότερο γίνεται τον λιτό,ορθολογικό τρόπο ζωής που ορίζει η φύση για κάθε πλάσμα που αυτή δημιούργησε.

Σήμερα δεν εκπληρώνουμε τον ρόλο μας ως φυσικά όντα προορισμένα να ζήσουν με αρμονία και σε συνεργασία με τον περίγυρο τους αλλά έχουμε περάσει σε ένα ρόλο γενικευμένης και ανελέητης αντιπαράθεσης με την φύση.

Η συμπεριφορά μας αυτή δεν είναι εκούσια αλλά είναι προϊόν παραπλάνησης και άγνοιας της πραγματικότητας του πλανήτη μας και του εαυτού μας αφού αμφότεροι έχουμε γίνει έρμαια στις σκοπιμότητες των πολυεθνικών.

Οι μεγάλες πολυεθνικές εταιρίες που στη συντριπτική πλειοψηφία τους δεν παράγουν κάτι υγιεινό ή φιλικό στο περιβάλλον ενδιαφέρονται αποκλειστικά και μόνο να διασφαλίσουν την συνέχιση της ύπαρξης τους και την εδραίωση της εξουσίας τους και των κερδών τους με οποιοδήποτε τίμημα, όσο και αν κόπτονται για τη δήθεν περιβαλλοντική ευαισθησία τους.

Είναι ένας παρασιτικός μηχανισμός συγκέντρωσης κεφαλαίου μέσω της σπατάλης πόρων και εργασίας, της χωρίς όρια καταστροφής του περιβάλλοντος και της καταπάτησης και στέρησης δικαιωμάτων από τη μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων αλλά και των ζώων και των οικοσυστημάτων του πλανήτη.

Κι ενώ έχουν οδηγήσει το περιβάλλον στο χείλος του γκρεμού συνεχίζουν προκλητικά και επιθετικά να προωθούν ένα ακόμη πιο μανιώδη,αρρωστημένο και άκρατο καταναλωτισμό.

Εκμεταλλευόμενες δε την απελπιστική κατάσταση που οι ίδιες δημιούργησαν έχουν το θράσος να παρουσιάζονται ως οι σωτήρες που με την δήθεν τεχνολογία τους θα σώσουν τον πλανήτη από τη καταστροφή.

Αλλά οι πολυεθνικές δεν έχουν τη λύση κανενός προβλήματος – είναι οι ίδιες το πρόβλημα.

Τη λύση την έχει μόνο η Φύση αν την αφήσουμε μόνη της χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση να επουλώσει τις πληγές που της προξένησαν οι κοντόφθαλμες λογικές του κέρδους και η απληστία.

Βέβαια αν και οι πολυεθνικές φέρουν τη μεγάλη ευθύνη για την τεράστια καταστροφή που συντελέστηκε και συντελείται εις βάρος του περιβάλλοντος μέσω του αλλαζονικού μοντέλλου ανάπτυξης και του τρόπου ζωής που έχουν επιβάλλει, δεν είμαστε και όλοι εμείς οι υπόλοιποι άμοιροι ευθυνών.

Χωρίς να πολυσκεφτόμαστε ακολουθούμε κάθε πτυχή αυτού του χρεωκοπημένου τρόπου ζωής που μας προτείνεται, λειτουργώντας το ίδιο κοντόφθαλμα με τις πολυεθνικές και θυσιάζοντας στο σήμερα το μέλλον.

Και το ερώτημα βέβαια είναι πώς θα γινόταν να σκεφτούμε διαφορετικά και έξω από τη δική τους λογική, αφού μας κατακλύζουν μονότονα με διαφήμιση,άχρηστα προϊόντα,αντιδραστικές αντιλήψεις και απατηλές υποσχέσεις;

Είναι ομολογουμένως πολύ δύσκολο αλλά μέσα σ’αυτή τη σύγχυση και το θόρυβο ίσως βρεθεί κάποιο ερέθισμα,ίσως ασυναίσθητα γίνει μια αποκάλυψη και μας οδηγήσει να βρούμε ξανά αυτό που χάσαμε τις τελευταίες δεκαετίες των ξέφρενων αλλαγών και εξελίξεων: την απλή ζωή με ολιγαρκεία και σεβασμο στη φύση και στη ζωή κάθε πλάσματος.

Η συνειδητοποίηση και επίγνωση της άλλης,της ήπιας και φιλικής στο περιβάλλον ζωής είναι το πρώτο αποφασιστικό βήμα προς την αποδέσμευση από τον αδιέξοδο σημερινό τρόπο ζωής.

Είναι το βήμα προς την πραγματική ελευθερία, όπου κανείς ελεύθερα θα κρίνει και θα πράττει χωρίς την αρνητική επιρροή των κατεστημένων συμφερόντων παρά μόνο με γνώμονα το συμφέρον της Φύσης και του Περιβάλλοντος.

Μια νέα ευαισθησία θα μας πλημμυρίσει και θα μας αλλάξει σταδιακά κάθε μας παλιά κακή συνήθεια ενώ θα μας γεμίζει ικανοποίηση ότι κάθε τι πλέον που κάνουμε είναι σε αρμονία με τους ρυθμούς της Γης.

Θα πάψουμε να ρυπαίνουμε τους εαυτούς μας με επεξεργασμένα τρόφιμα ή με τις δήθεν απολαύσεις και έτσι θα πάψουμε να ρυπαίνουμε και το περιβάλλον με τις συσκευασίες τους αλλά και με τη μόλυνση που συνεπάγεται η παραγωγή τους.

Θα φροντίζουμε εμείς για την καλλιέργεια του μεγαλύτερου μέρους της τροφής μας και έτσι δεν θα χρειάζονται ούτε χημικά και λιπάσματα αλλά ούτε και μεταφορές χιλιάδων χιλιομέτρων που ρυπαίνουν την ατμόσφαιρα.

Θα ψωνίζουμε μόνο τα αναγκαία και θα κρατάμε ένα πράγμα όσο μπορεί να διαρκέσει, χωρίς να το αλλάζουμε πρόωρα για να μην κάνουμε σπατάλη πόρων και ενέργειας και δημιουργήσουμε μέγα ζήτημα με την απόθεση του ως σκουπίδι στο περιβάλλον.

Θα εξελιχθούμε σε φρουρούς και προστάτες της βιοποικιλότητας και των οικοσυστημάτων και υπερασπιστές του δικαιώματος κάθε πλάσματος να είναι κυρίαρχο και να ορίζει τη ζωή του και το φυσικό χώρο του.

Θα μετέχουμε σε ένα όραμα που δεν κάνει διακρίσεις στη ζωή και που υπηρετεί το μόνο πράγμα που αξίζει να υπηρετηθεί: τη Φύση.

Και τέλος θα ζήσουμε με εθελοντική απλότητα για να κάνουμε χώρο και στους υπόλοιπους ανθρώπους και τα πλάσματα του πλανήτη να ζήσουν.

Γιατί όπως είπε και ο Μαχάτμα Γκάντι: Η Γη έχει αρκετά για τις ανάγκες του καθενός αλλά όχι για την απληστία του καθενός.